Ο φευγάτος

ΑΝΕΡΓΙΑ

Ανεργία και όχι ανάπτυξη χαρίζεις ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΜΑΡΑ

Ένα έγκλημα διαρκείας! Ένα έγκλημα, για το οποίο κανείς δεν πληρώνει και δεν πλήρωσε ποτέ. Ένα έγκλημα που κατασπαράσσει αργά αλλά σταθερά την ψυχή, διαλύει το μυαλό και φορές ανατινάζει και το κορμί.

Σε ειδοποίησαν ότι ο Διευθυντής σε θέλει στο γραφείο του.

Άφησες "στη μέση" αυτό που έγραφες στον υπολογιστή και βρέθηκες να κάθεσαι απέναντι από αυτόν που σε ήθελε.

"Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι μαζί σου, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να σε κρατήσουμε περισσότερο. Απολύεσαι!".

Η λέξη βρόντηξε σαν κανονιά στα αυτιά σου, η ψυχή σου βούλιαξε και η καρέκλα που καθόσουν βρέθηκε να αιωρείται πάνω από ένα μαύρο κενό, που απειλούσε να σε καταπιεί.

Μάζεψες τα πράγματά σου, αυτό που έγραφες έμεινε για πάντα "στη μέση" και βρέθηκες να περπατάς σαν χαμένος στο δρόμο.

Άνεργος!

Έφτασες στο σπίτι.

Χαμένος μέσα σε μια καινούργια κατάσταση.

Οι μέρες άρχισαν να κυλάνε κι εσύ όλο και πιο πολύ χάνεσαι μέσα σε μια ερημιά, που μοιάζει να μην έχει τελειωμό. Ανάμεσα στο πλήθος, εσύ νοιώθεις πως δεν έχεις καμιά σχέση μαζί τους. Εκείνοι έχουν δουλειά, μπαίνουν σε μαγαζιά, ψωνίζουν έστω και τα λίγα που μπορούν, πίνουν καφέ στις καφετέριες κάποιοι... κάποιοι λίγοι γελούν.

Άνεργος!

Το τέλος του μηνός δεν θα φέρει εκείνα, που μέχρι στιγμής μπορούσαν να διακρίνουν τη "ζωή" από την "επιβίωση". Τα χρήματα. Δεν υπάρχει κανείς να μιλήσεις μαζί του. Οι φίλοι, όταν το έμαθαν, σε πήραν τηλέφωνο. Σε κάλεσαν να βγείτε σε κάποιο ταβερνάκι. Σε κέρασαν. Μία φορά. Δεύτερη φορά. Πόσες όμως φορές μπορεί να γίνει αυτό; Άρχισες να αρνείσαι με διάφορες προφάσεις. Το τηλέφωνο σιγά σιγά σταμάτησε να χτυπάει.

Η συνειδητοποίηση τού "είσαι άνεργος" σε οδηγεί στο περιθώριο και το περιθώριο γίνεται σιγά σιγά απομόνωση.

Άνεργος!

Εδώ και 5 λεπτά στέκεσαι στη βιτρίνα με τα παπούτσια. Τα δικά σου θέλουν επειγόντως άλλαγμα. Εκείνο το ζευγάρι σου αρέσει. Αλλά ξέρεις ότι το κατώφλι του μαγαζιού δεν μπορείς να το διαβείς. Η πωλήτρια σε κοιτάει με περιέργεια. Τα μάτια σου βουρκώνουν. Ευτυχώς τα γυαλιά είναι μαύρα. Φεύγεις.

Άνεργος!

Ψάχνεις σε αγγελίες... Στέλνεις βιογραφικά. Πολλά βιογραφικά.

Αλλά κανείς δεν σου απαντάει.

Και ψάχνεις. Και συνεχίζεις να ψάχνεις!

Άνεργος!

Σταμάτησες πια να βγαίνεις.

Τον κόσμο τον νοιώθεις εχθρικό.

Στο μυαλό σου συνεχώς κάποιος σου ψιθυρίζει "είσαι αποτυχημένος! Απέτυχες! Είσαι χωρίς δουλειά!".

Το κεφάλι σου πάει να σπάσει. Προσπαθείς να κρατηθείς. Προσπαθείς. Μέχρι στιγμής τα καταφέρνεις. Αναρωτιέσαι για πόσο! Θεέ μου για πόσο ακόμα;;;

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΜΑΡΑ;;; που είχες το θράσος να ξεστομίσεις ότι το 1989 παραιτήθηκες για το καλό της πατρίδας και πήγες 11 χρόνια σπίτι σου;.. τι από αυτά πέρασες εσύ και το σινάφι σου ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΜΑΡΑ;;; Ξέρεις τι θα πει πείνα, σκοτάδι και κρύο ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΜΑΡΑ;;; και είμαι σίγουρος ότι αν το διαβάσεις (που θα το διαβάσεις) μήνυση δεν θα μου κάνεις για να μην διασυρθείς κι άλλο ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΜΑΡΑ... απλά θα γελάσεις ειρωνικά και θα συνεχίσεις να μας αυτοκτονείς!!!