ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ.
Τα πειραματόζωα όμως δεν περιμένουν τίποτα. Ανήκουν στα
κλουβιά τους. Τρώνε ότι τους δίνουν. Καταπίνουν όποια ουσία τους περνάνε.
Γενόσημα ή αλλιώς πώς να εξολοθρεύσετε ένα Λαό! Δοκιμάζονται λοιπόν στα
πειραματόζωα οι αντοχές τους και καταγράφονται στα αρχεία τους. Τραβάνε το
καλώδιο οπότε κρίνουν απαραίτητο και τα σκοτώνουν.
Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε εκατοντάδες
σπίτια. Πόσοι άνθρωποι έχουν αλλοιώσει τις θεραπείες ή έχουν χάσει τη
δυνατότητα να τις έχουν. Πόσα παιδιά, νέοι, γέροι, χρόνια πάσχοντες, άνθρωποι
που κουβαλάνε το σταυρό τους, βρίσκονται σε απόγνωση και με τη σφραγίδα των
γιατρών τους....
Οι εγκληματικές αποφάσεις στο τομέα της υγείας είναι η πρώτη
σκάλα εξόντωσης. Η άμεση εξολόθρευση του πλέον αδύναμου μέρους του πληθυσμού.
Και δεν αντέχει κανείς πλέον να τους βλέπει να δίνουν συγχαρητήρια στους
εαυτούς τους. Να χαριεντίζονται. Να λένε συνέχεια πως μας σώνουν. Χτυπάει μέσα
στο μυαλό σαν σφυρί αυτή η διάσωση.
Έπιασε κι ο χειμώνας, κάντε μια πρόσθεση. Σκεφτείτε να είσαι
άρρωστος με σταματημένη τη θεραπεία, να κρυώνεις, να μην έχεις λεφτά, ούτε και
τα παιδιά σου για να σε βοηθήσουν. Να αρρωστήσεις, να κρυώνεις, να πεινάς και
να σου λένε πως σε έσωσαν.
Η δικιά μας μέρα καταστροφής δεν περιμένει την 21 Δεκέμβρη
έχει ξεκινήσει ήδη πριν 3 χρόνια. Αλλά δυστυχώς είναι πολλοί που ακόμα
κρατιούνται. Κάτω από τα όρια της φτώχειας είναι ένας στους τρεις λένε οι
στατιστικές. Τρία εκατομμύρια ψυχές χτυπιούνται αλύπητα, αλλά υπάρχουν οι 2
στους 3 που δεν τους βλέπουν ή που και να τους βλέπουν κοιτάνε να σώσουν το
δικό τους το τομάρι. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι υπολογίζονται σαν παράπλευρες
απώλειες αυτή τη στιγμή και τα υπόλοιπα 7 είναι πολλά για να ρίξουν μια ματιά
στις σωρούς που έχουν δημιουργηθεί των δυστυχισμένων. Νοιώθουν ότι θα τη βγάλουν
καθαρή οι 2 στους 3 ακόμα ή το παλεύουν; Καταλάβετε κάτι… κανείς μας δεν θα την
βγάλει καθαρή όσο τους αφήνουμε. ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.
Εκείνο το 1 στα 3 μοιάζει λίγο μάλλον... Γιατί όλα είναι
νούμερα μια και νούμερα σχεδιάζουν τη ζωή μας.
Άνθρωποι που πεθαίνουν αβοήθητοι. Άνθρωποι που κρυώνουν.
Άνθρωποι που πεινάνε. Άνθρωποι που τρελαίνονται και πηδάνε από τα μπαλκόνια.
Παιδιά που μεγαλώνουν στον εφιάλτη. Ηλικιωμένοι που νοιώθουν σκουπίδια για
πέταμα… αφού τους καταντήσατε να τρώνε από τα σκουπίδια!
Να βράσω τα νούμερά σας, τις στατιστικές σας, τα παλιόχαρτα,
την απανθρωπιά σας. Υπάρχει ένα όριο σε όλα. Ένα λεπτό σημείο που όταν το
ξεπεράσεις δεν υπάρχει γυρισμός. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι πέρα από
αυτό το όριο πια. Έχουμε μπει στην αρένα και παλεύουμε χωρίς όπλα. Για να
ζήσουμε. Όπως όπως. Το όπως όπως όμως δεν είναι κράτος. Είναι παράνομη υπόγα
στοιχημάτων. Με στημένους αγώνες και πάλη χωρίς κανόνες.
Εκεί πάνω φτιάχνετε λέσχες του ευρώ, του δολαρίου του όποιου
παλιόχαρτου έχετε σαν Θεό. Κι εδώ κάτω στήνονται οι λέσχες του καυγά.
Κι αναρωτιόμαστε ακόμα αν ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση...
κρίμα, γιατί η έκρηξη έπρεπε ήδη να είχε γίνει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου